Mucho pictures bij Machu Picchu!

Hola!

De vorige keer schreef ik over Bolivia, en inmiddels hebben we ook Peru (voorlopig) achter ons gelaten. We zijn net in Bogota aangekomen, voor een rondje door Colombia van 3 weken. Dat was eigenlijk niet gepland, maar we hadden nog tijd over dus we plakken er nog maar een landje aan vast!

De eerste bestemming in Peru was Cusco, vanuit waar vrijwel alle tours naar Machu Picchu starten. Eerst hebben we nog even de stad bezichtigd, salsaskills opgekrikt en een hemeltergende tour naar de Sacred Valley gedaan. We pasten niet echt in de bus en de eerste stop was bij een marktje waar er een miljoen van zijn in Cusco, om vervolgens te weinig tijd te krijgen om het hoogtepunt van de tour, een oud Inca dorp, goed te bezichtigen.

Er zijn verschillende manieren om naar Machu Picchu te gaan, waarvan de bekendste de Inca Trail is. Om die te kunnen doen hadden we echter al in de herfst van 1923 moeten boeken, dus kozen we voor een andere populaire optie; de 4 dagen durende jungle trek. Op de eerste dag word je bovenop een berg van 4700 meter hoog gedropt, en ga je op mountainbikes 56km lang naar beneden om op zo'n 1400 meter hoogte uit te komen. Na onze toffe ervaring op Death Road hadden we ons hier op verheugd. De afdeling was mooi en overzichtelijk, maar helaas ging de gids als een natte krant naar beneden dus het was nogal frustrerend uiteindelijk. Af en toe hebben we nog wel even gewacht tot de groep een stuk weggereden was en we even vol gas naar beneden konden, maar veel kans om de Peter Sagan uit te hangen was er helaas niet. Nadat we onze spullen in het hostel hadden achtergelaten gingen we ook nog raften, supertof!

De tweede dag bestond uit 20km hiken door de jungle, waaronder een gedeelte over de Inca trail (prachtig!). Met name het eerste stuk is flink bergop, en omdat je een stuk lager zit dan Cusco is het zweten geblazen, maar aan het eind van de dag kom je bij een paar hot springs aan vlakbij het dorp Santa Theresa om weer even op te frissen. 's Avonds gingen we met een groepje nog even naar een totaal lege club, maar door wat invloed uit te oefenen op de muziekkeuze van de DJ hebben we ons alsnog prima vermaakt. De derde dag ga je eerst ziplinen op de langste en hoogste ziplines van Zuid-Amerika. Op de kop hangend boven een afgrond van 300 meter aan een kabeltje naar beneden scheuren, nice! Daarna moesten we nog een paar uur lopen naar Aguas Calientes, een dorpje aan de voet van Machu Picchu.

De laatste dag was uiteraard de grote dag waarop we naar Machu Picchu gingen. De wekker stond op 4:00, zodat we om 4:15 konden vertrekken en om 5:00 als één van de eersten konden beginnen aan de ruim 1700 traptreden naar Machu Picchu (je kan ook met de bus maar dat is flauw natuurlijk). Totaal doorweekt kom je boven, maar dan heb je wel het voorrecht om als eerste naar binnen te gaan en een volledig lege Machu Picchu te zien, magisch moment! Toen iedereen van de (overigens heel leuke) groep binnen was kregen we een 2 uur durende tour door Machu Picchu, en daarna mochten we vrij rondlopen. Tegen de tijd dat de tour af was vierde het massatoerisme hoogtij en was de Incastad volgelopen met selfiestick-dragende übergringo's die zich als slakken voortbewogen, maarja, dat was te verwachten natuurlijk. We hebben tot een uur of 14:00 rondgelopen, en toen was het wel weer tijd om alle 1700 treden af te lopen. Machu Picchu was absoluut één van de hoogtepunten van onze reis!

Bij terugkomst in Cusco hebben we nog even gechilld en döner gegeten, en een paar dagen later gingen we maar weer eens met een nachtbus naar Arequipa. Arequipa is een mooie stad met veel witte gebouwen van vulkaangesteenten, afkomstig van de vulkanen waar het door omringd wordt. Vanuit hier deden we een tweedaagse tour naar de Colca Canyon. Onderweg was er tijd voor de onmisbare alpacaselfies en de eerste avond werden we in een restaurantje min of meer gedwongen om mee te doen aan allerlei Peruviaanse folklore dansactiviteiten, supergrappig. De dag erna hebben we condors gespot, wat een enorme beesten!

Vanuit Arequipa gingen we door naar Huacachina, een oase in de woestijn en ook wel Huacafuckingchina genoemd omdat het zo vet is. De eerste avond in Huacachina zaten we te kaarten en te pilsen, en kwamen we samen met een Amerikaanse jongen op het briljante idee om één van de enorme zandduinen die het dorpje omringen te beklimmen. Dat viel niet mee, die dingen zijn supersteil en zo'n 200 meter hoog, maar uiteindelijk hadden we de top bereikt en hadden we een mooi uitzicht over het nabijgelegen Ica (125.000 inwoners). Blijkbaar waren er aan de andere kant van de oase nog een paar idioten op hetzelfde idee gekomen, want toen we Bohemian Rhapsody tussen de duinen lieten echoën, werd er van de overkant verder gezongen. Bij terugkomst kneep de bewaker een oogje dicht en mochten we om 3 uur 's nachts nog even zwemmen in het zwembad van het hostel.

De volgende dag gingen we eerst even uitbrakken bij het zwembad, en daarna naar een plaatsje waar de nationale drank pisco gemaakt wordt. Daar kregen we een rondleiding en mochten we allerlei soorten pisco proeven. We waren vooral naar Huacachina gekomen om te sandboarden, en ook omdat je in een sandbuggy door de woestijn heen kan scheuren. Als we chauffeur Eduardo maar genoeg aanmoedigden gingen we nog iets harder, waardoor het een soort achtbaan door de woestijn leek. Daarna was er nog even tijd voor een fotoshoot bij de zonsondergang in de woestijn.

De volgende bestemming was Paracas, een plaatsje aan de Stille Oceaan. Daar deden we een boottocht naar de Ballestas eilanden, ook wel de poor man's Galapagos genoemd. Daar zagen we naast een miljoenmiljard vogels ook pelikanen, zeeleeuwen, pinguïns, en dolfijnen (die zie je daar kennelijk niet heel vaak dus we hadden geluk). 's Middags kregen we een tourtje door de Reserva Nacional de Paracas, waar een mooie kustlijn met hoge cliffs is. We bleven nog een nachtje in Paracas om nog even bij het zwembad te genieten en lekker te verbranden, en daarna gingen we door naar Lima.

In Peru hebben we telkens met Peru Hop gereisd, een door Ieren gerund bedrijf dat naast een fijn aansluitend busschema ook allerlei tours heeft die bij je ticket inzitten. Via hun hebben we dus telkens die tours in Huacachina en Paracas gedaan, en zo zaten we ook eens wat langer met dezelfde mensen in een groep, wat wel fijn is als je daarvoor telkens mensen maar voor heel even ziet. Op de weg naar Lima gingen we nog langs een zelden bezochte 'attractie', 30km lange tunnels die vroeger gebruikt werden om slaven van een enorm landhuis naar de kust te smokkelen.

In Lima zijn we maar 1 dag geweest, en hebben we een beetje rondgelopen door de toeristische wijk Miraflores. Het is heerlijk om in zo'n beetje dezelfde tijdzone te zitten als de Verenigde Staten, want dan kan je 's avonds mooi wat eten onder het genot van NBA Playoffs. Daar hebben we dus maar weer even gebruik van gemaakt, en daarna hebben we nog even een laatste keer wat gedronken met wat mensen uit de Peru Hop groep.

Drie weken Peru zijn weer voorbij gevlogen! We keren straks nog een paar dagen terug naar Lima omdat we vanuit daar naar New York vliegen, dus we hebben gelukkig nog tijd om Lima wat beter te zien. De komende 3 weken is het echter Viva Colombia!

Chao!